13 Ekim 2015 Salı

Hangi "Milliyetçilik"?


Milli maçlar için Konya'nın seçilmesi kesinlikle tesadüf değil.

Konya'nın seyirci kitlesi, kitlenin siyasi görüşü, öncelikleri ve "milliyetçilik" kavramının içini doldurma şekli (Milliyetçilik sanılan ama özünde ümmetçilik olan yaklaşım), ülkeyi yönetenlerin ülkeye ve dünyaya vermek istedikleri "Yeni Türkiye" mesajının algı sahasının parçaları.
Tekbirin Türklük ile bir bağlantısı olabilir mi?
Daha doğrusu tekbirin Türklük kavramı ya da milli maçla alakalı bir önceliğinin mantıklı izahı olabilir mi?
(1551'den beri Protestan olduğundan tek tanrı inancına sahip olan İzlandalılara Arapça "Tanrı uludur" demenin bir üstünlük olacağına inandıklarından tercih ediyorlarsa da ayrı bir trajedi)
Her maç öncesi ve sonrasında "mehter marşı" çalındığı yerde "10. yıl marşı" duyulabilir mi?

Bir gerçekle yüzleşmekte fayda var:

Bir insan hem ümmetçi hem de milliyetçi(ulusçu) olamaz.

Çünkü bir insan aynı anda hem birey hem kul olamaz.
(Ümmetçiliği savunmak ile müslüman olmak birbirinden farklı şeylerdir. Burada reddedilen kesinlikle bireysel inanç ve özgürlükler değildir.)

Milli maçı sunan spikerler bile enteresan vurgular yapıyor. Sanki 2 yıl önce "Mustafa Kemal'in Askerleriyiz"i sansürleyen, andımızın okunması sırasında seyircinin sesini kısan kendileri değilmiş gibi.

Bu tarz bir "Milli" yorumun, "Milli" algının birleştirici olması söz konusu olamaz. Aksine Ulusal devlete saldıranların ekmeğine yağ sürer.

Bu tarz bir yaklaşım, sadece halkın duygularıyla kontrgerillayı aynı seviyede gören, algılayan ya da algılatmak isteyen, "Şehitler ölmez vatan bölünmez" sloganından güneş görmüş yarasa gibi rahatsız olan yazarımsıların işine gelir.

Neden bu topa girdik?
Neden mi bu topa girmek gerekir?

Çünkü, çünküsünü Uğur Mumcu anlatıyor:
"Sahte milliyetçiler"in elinden bu bayrağı almak, bütün devrimcilerin ortak amacı olmalıdır. Çünkü, "proleter uluslar"ın bağımsızlık bilinci, antiemperyalist kavgadan geçer. Çünkü, özünde ulusallık ve sınıfsallığı taşıyan "gerçek milliyetçilik", anti-emperyalist çizginin odak noktasıdır.
Egemen sınıfların yüzlerindeki "milliyetçilik makyajını" silip atmak, başta işçi sınıfı olmak üzere, yurdunu ve ulusunu seven herkesin görevidir." (13 Nisan 1979)

ÇAĞDAŞ BAYRAKTAR
13 EKİM 2015

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder